کارگردان: مارک آزبرن (Mark Osborne)

سال تولید: ۲۰۱۵

مدت زمان: ۱۰۸ دقیقه

رده‌بندی سنی: همه سنین

داستان:

دختر کوچکی برای قبولی در آزمون ورودی یک مدرسه موفق و مشهور، باید تمام طول تابستان را تلاش کند و با یک برنامه ریزی فشرده درس بخواند. چرا که به اعتقاد او و مادرش قبولی در این مدرسه تضمین کنندهٔ آیندهٔ او به عنوان یک فرد بزرگسال موفق است. درست زمانی که همه چیز طبق برنامه و مرتب پیش می‌رود، دختربچه با همسایه خل وضعشان که یک خلبان پیر و بازنشسته است آشنا می‌شود و همین آشنایی سرآغاز کشف دنیایی جدید می‌شود.

کمی بیشتر درباره فیلم:

این نیمیشن را دکتر نظری، استاد درس بیومکانیکمان، خیلی اتفاقی معرفی کردند :-). داشتیم راجع به این که خیلی از محصولات کودک و نوجوان (فیلم / انیمیشن / کتاب و...) در واقع بیشتر برای والدین مناسب‌اند تا بچه‌ها صحبت می‌کردیم سر کلاس که این انیمیشن را مثال زدند که واقعا مثال به جایی بود. خلاصه، پیشنهاد دکتر و عنوان فیلم و سابقهٔ کارگردان دست به دست هم دادند تا این انیمیشن را ببینم.

همان‌طور که گفتم این انیمیشن مصداق بارزی از انیمیشن کودک و نوجوان است که برای بزرگ‌ترها ساخته شده‌اند. یعنی شاید مخاطب اصلی آن‌ها بزرگسالان‌اند هر چند که بچه‌ها هم از دیدن‌شان لذت می‌برند.

در واقع یکی از تم‌های اصلی این فیلم، نشان دادن همان دردی است که هسه در زیر دنده‌های چرخش از آن حرف می‌زد: له شدن روح کودکی و طراوت بچه‌ها در نظامات خشک و بی‌روح آموزشی (و جامعهٔ بی‌رحم ماشینی که این یکی خیلی ارتباطی با کتاب هسه ندارد). از این لحاظ فیلم برای پدر و مادر‌ها بیشتر حکم یک انذار جدی را دارد که شاید الزاما راه سعادت دلبندشان از جهنم مدارس خاص و آزمون‌های سرنوشت‌ساز نگذرد. برای غیر پدر و مادرها هم شاید بیشتر حکم بازگشت به تخیل کودکانه و حسرت خوردن برای از دست دادن آن دوران را داشته باشد.

نکته‌ای که نباید فراموش کنم این است که شجاعت کارگردان را تحسین کنم که در اقتباس از یک اثر معروف و اسم و رسم دار توانست به خودش اجازه بدهد که پایش را فراتر از داستان اصلی بگذارد.

موارد لحاظ شده در رده‌بندی:

نوشتم که این انیمیشن برای همه سنین مناسب است. در واقع باید این‌طور اصلاح کنم که دیدن این فیلم برای هیچ ردهٔ سنی‌ای محدودیت ندارد! فیلم از 3 داستان تشکیل شده است که دو تا از آن‌ها به صورت موازی جلو می‌روند. همچنین دو تا از این داستان‌ها در یک فضای انتزاعی و تمثیلی تعریف می‌شوند و شاید فهم این قضیه برای کودکان کم سن و سال راحت نباشد.

سوای این که شاید نخواهید تابوی نظام آموزش و پرورش اجباری و حرمت مدرسه و درس خواندن بدون تفکر برای فرزندانتان از بین برود (چرا واقعا؟) در دو سه جای فیلم راجع به مرگ صحبت می‌شود. کلا خوب است قبل یا بعد فیلم با کودکتان صحبت کنید خصوصا اگر ممیز نیست!

راستی یه صحنه کابوس‌طور وحشتناک از مدرسه هم در فیلم هست که شاید بهتر باشد به بچه‌های کوچکتر نشان ندهید!